Αστέ, μάλλον ξέχασες. Ή ίσως δεν έμαθες ποτέ, πόσο κοντά στη φύση βρίσκεται το μικρό αγόρι όταν πλησιάζει την πεταλούδα που κάθεται πάνω στο γαϊδουράγκαθο. Ή το μικρό κορίτσι που δένει αγριολού…

Γιατί η φύση μάς συνεπαίρνει και μάς αναζωογονεί τόσο βαθιά; Γιατί δεν προσποιείται και εκτελεί τα έργα της με απόλυτη τελειότητα. Κάθε δέντρο, κάθε λουλούδι, είναι ένα αριστούργημα ακρίβειας κα…

Στην απαίσια, απλώς ιστορική... και γι’ αυτό άψυχη ...Βενετία, στο γκρίζο, καθόλου ρομαντικό, βρομερό Λίντο ...μια αηδιαστική εγκατάσταση ψυχαγωγίας, νυφοπάζαρο, στέκι τεμπέληδων και κοκεταρισμέ…

Salzburg - Mönchsberg Απομονωμένη γωνιά - - - - - - - - - - -. Ελάτε εδώ για να ονειρευτούμε! Ελάτε εδώ για να κλάψουμε! Ελάτε εδώ για να χαμογελάσουμε - - - για τα δάκρυα και τα όνειρά μας

Έτσι να είναι η ψυχή μας  να πέφτει, να βουλιάζει, να διαλύεται, να χάνεται  Kαι μετά, στο ήσυχο δωμάτιο  να ξαναβρίσκει τον εαυτό της  ήρεμη, ασφαλής, συγκεντρωμένη  Nα κυλά γαλήνια στον εξαγνι…

Στο κίτρινο βάζο ήταν τα αγριολούλουδα. Στο μπλε βάζο ήταν τα ολάνθιστα τριαντάφυλλα. Και μια νύχτα, είπαν τα τριαντάφυλλα στα αγριολούλουδα: « Ε, αγριολούλουδα, πώς είστε έτσι; Μαραμένα και άσ…

Το πρωί να περιμένεις τον ήλιο Το βράδυ να περιμένεις τα άστρα Τίποτε άλλο Αυτά - - - Αλλά τους ανθρώπους δεν τους ικανοποιεί η ήσυχη φύση... θέλουν πανηγύρια.

Το ακόνιτο φυτρώνει εκεί που ζουζουνίζει ο βομβίνος. Δεν μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς αυτόν· χρειάζεται την επίσκεψή του και την ξεδιάντροπη βουτιά του μέσα στα πέταλά της. Χωρίς τον βομβίνο, το …

- Θεία; Εκεί πίσω από τους θάμνους είναι μια νεράιδα; - Όχι - Θεία; Εκεί πίσω από τα δέντρα είναι η κακιά μάγισσα που τρώει τα παιδιά, έτσι δεν είναι;» - Ναι! Σε είδε και έρχεται να σε φάει, απά…

Τρεις βαθμοί πάνω απ’ το μηδέν. Το χιόνι, βροχή. Ο άνεμος σφυρίζει στους βράχους. Ο ουρανός, σε αποχρώσεις που δεν περιγράφονται. Το χώμα, υγρό και βαρύ, αστράφτει! Το χιόνι υποχωρεί σιγά σιγά. …

Την Άνοιξη, λίγο πριν την Ανάσταση, οι άνθρωποι αλλάζουν τροχιά. Οι παλιοί αμαρτωλοί δεν σκοπεύουν να αφήσουν την ορμή της φύσης να τους προσπεράσει.  Δεν το διαπραγματεύονται. Θέλουν να σπείρο…

Η Ιβηρίς δεν είναι φυτό· είναι χαρακτήρας. Στέκεται περήφανα μες στον ήλιο, δεν παρακαλάει για νερό, δεν απαιτεί λίπασμα. Ένα καταπράσινο θαύμα που σου δίνει το όλον χωρίς να ζητάει πολλά. Χαμ…

Ψυχή, πόσο πιο όμορφη γίνεσαι, πόσο πιο βαθιά, πιο καθαρή, μετά από τις θύελλες... Όπως και η φύση, που ακόμα κι όταν τα σύννεφα έχουν χαθεί την τυλίγει η βαριά ανάσα της καταιγίδας.

Κάθε φορά που επιστρέφω από την εξοχή, νιώθω νοσταλγία για την πατρίδα – κι ας μην έφυγα ποτέ. Η πόλη μοιάζει με θάλασσα ψεμάτων. Ένας παράδεισος αυταπάτης. Όλα εδώ είναι απάτη. Εκτός από την αν…

Με τον ερχομό της άνοιξης, όλα μοιάζουν βρόμικα και αφημένα. Η φύση ετοιμάζεται για τις πιο φωτεινές μέρες, αποτινάζει τη σκόνη του χειμώνα, βάζει τέλος στην εποχή της οικονομίας και της στέρηση…

Τώρα τα ξέρω όλα για την Άνοιξη Πρώτα έρχονται τα άνθη της φουντουκιάς. Μετά, ανθίζουν οι πρίμουλες. Ακολουθούν οι γεντιανές. Μετά, μια πράσινη λάμψη τυλίγει τις σημύδες. Οι θεραπευτικές πικραλί…

Ιαματικό λουτρό στο δάσος.  Ένας περίεργος τόπος. Μία από τις αληθινές μου ευαισθησίες. Ο σιδηροδρομικός σταθμός του, είναι όπως ήταν πάντα. Μόνο η πανέμορφη μαμά μου, που με κουνούσε τρυφερά μέ…

(Στο Ζοο) Περιτριγυρισμένη από όλα εκείνα τα άτυχα πουλιά που, κλεισμένα στα κλουβιά τους, λαχταρούν την ελευθερία των ουρανών, η πάπια είναι η τυχερή της παρέας. Ο χρυσαετός πενθεί. Ο κόνδορας …

Η παχιά, καφετιά γη προετοιμάζεται για την άνθιση. Και, παράξενο, είναι πιο όμορφη έτσι απ’ ό,τι αν τα λουλούδια ήταν ήδη εκεί. Με υπομονή, με μυσταγωγικό τρόπο, ετοιμάζει τα μεγαλείο της. Όμως,…

Περικυκλωμένο από μικρά δάση, σαν μια τεράστια λίμνη ανοιχτού πράσινου, απλώνεται το λιβάδι πίσω από την πόλη. Το γρασίδι, απαλό και πυκνό, σπαρμένο αραιά με μωβ και ροζ άνθη, μένει άθικτο από α…