Λεωνίδας - Παπαφλέσσας - Δημήτριος
Η τριάδα του ακατέργαστου ήθους που δεν διαπραγματεύεται την ελευθερία.
Ο Λεωνίδας στάθηκε στο πέρασμα, ξέροντας πως θα χαθεί.
Ο Παπαφλέσσας όρμησε στον θάνατο, γνωρίζοντας πως η θυσία του θα ανοίξει δρόμο.
Ο Δημήτριος έκανε μια πράξη τόσο καθαρή που δεν χρειάζεται ερμηνεία και ποιήματα. Ποίημα είναι από μόνη της.
Ο Λοχίας Δημήτριος Ίτσιος γεννήθηκε στη Μακεδονία, άνοιξη... χιόνι ακόμη στα βουνά.
Και μια μέρα, τοποθετήθηκε στο πολυβολείο Π8, στο ύψωμα «Ομορφοπλαγιά», πάνω από το χωριό του, τα Άνω Πορόια Σερρών.
Μόνος με λίγους ήταν, όταν η εισβολή άνοιγε τις πύλες της.
38 000 βολές σφράγισαν την αντίσταση του.
Κι όταν οι σφαίρες τέλειωναν, εκείνος δεν οπισθοχώρησε.
Και ο εχθρός τον ρώτησε, «που είναι ο αξιωματικός σου;»,
Κι εκείνος απάντησε, «εγώ είμαι ο υπεύθυνος».
Και ο εχθρός, αφού τον θαύμασε για το θάρρος του... σιώπησε, τον ήδη σιωπηλό ήρωα, για πάντα, με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Ο Ίτσιος είναι ένα από τα μεγαλύτερα «ΟΧΙ» στα μέτωπα της πατρίδας μας. Μια από τις θύρες που δεν άνοιξαν για τους εχθρούς.
Θυμόμαστε και
Τιμάμε.
0 Σχόλια