
Αληθινος ρομαντισμός.
Πριν αναχωρήσει το τρένο, ο γέρων «κύριός» του, ο Δρ. Β. Β, πήρε το κεφάλι του σκύλου ανάμεσα στα χέρια του, τον κοίταξε αυστηρά, αλλά με βαθιά συγκίνηση και είπε: "Ζερ! Να είσαι φρόνιμος για χάρη μου. Εντάξει;"
Ο σκύλος φάνηκε σαν να κατάλαβε, γιατί μπήκε ήσυχα στο βαγόνι χωρίς να επιδοθεί σε δραματικούς αποχαιρετισμούς.
(Σύντομη ερμηνεία άρθρου εποχής Α'ΠΠ)
0 Σχόλια