Aγαπάς τρελά, όταν αγαπάς μάταια (θραύσματα)

Το να μην αρκείς στον άνθρωπο που αγαπάς, να το ξέρεις ότι δεν του αρκείς, και να προσπαθείς να το αναπληρώσεις με δάκρυα, ικεσίες, σκηνές ζήλιας, σκάνδαλα, εκβιασμούς, απειλές φόνου ή αυτοκτονίας…είναι τραγικό. Γιατί είναι μάταιο.

(Όλα τα μάταια είναι τραγικά.)
~~~~

«Την αγαπάει τρελά, αλλά μάταια»
(Πάντα αγαπάς τρελά, όταν αγαπάς μάταια)

~~~~

Δεν αντλώ από τον μεγάλο και άγνωστο κόσμο, αντλώ από τον μικρό και γνωστό μου κόσμο. 

Τυχαίνει, όμως, ο μικρός και γνωστός κόσμος μου, να είναι η πιστή αντανάκλαση του μεγάλου και  άγνωστου κόσμου...

~~~~

Σπιτικά είναι η φωλιά του πουλιού, το λαγούμι του ασβού, η κυψέλη, η μυρμηγκοφωλιά.... αλλά όχι το ΙΚΕΑ. Τα ευνόητα παραλείπονται.

~~~~

Ακούμε τον εαυτό μας. Τη δική μας φωνή μέσα μας. Και δεν ντρεπόμαστε γι' αυτήν. Δεν μας αποθαρρύνουν κάποιοι "άγνωστοι" ήχοι που θα ακούμε. Έχουμε το θάρρος να είμαστε γυμνοί μπροστά της.

Ελλεβόρα- Άνα Ζουμάνη