«Τι θα πει φόβος;», είπε η γριά παρθένα, «δεν ξέρω τι θα πει.»

«Φόβος είναι όταν τρίζουν τα παλιά έπιπλα», είπε μια κάπως νεότερη παρθένα.

Η γριά παρθένα, για να αποδείξει πόσο λίγο φοβάται, είπε:
«Βλέπετε, προτιμώ τα φαντάσματα, λιγότερο τους ληστές, και το χειρότερο για μένα είναι τα ποντίκια.»

Μια άλλη, που δεν ήταν ακόμα παρθένα, είπε:
«Πρέπει να φοβόμαστε από κάτι; Φοβόμαστε γενικά.»

«Υπάρχει ένα βαθύ νόημα σ’ αυτό που είπες», είπε η γριά παρθένα, χωρίς να έχει ιδέα ποιο είναι αυτό το νόημα. Αλλά, αφού είναι μια γριά παρθένα, εννοείται ότι είναι σοφή.

Η νεότερη παρθένα, όμως, σκέφτηκε:
«Μπλα μπλα μπλα... Φόβος είναι όταν τρίζουν τα παλιά έπιπλα.»
Και δεν άλλαξε γνώμη...

Γιατί οι μεσαίοι έχουν πάντα δίκιο.
Οι μικροί έχουν πολλή φαντασία και φοβούνται γενικά.
Οι γέροι έχουν πολύ λίγη φαντασία και δεν φοβούνται καθόλου.

Οι μεσαίοι νιώθουν:
«Φόβος είναι... όταν τρίζουν τα παλιά έπιπλα!»

*

Ελλεβόρα - Ana Zumani Elden