Σαν την πέτρινη Σφίγγα στην έρημο

«Νανίτα, μη κουνιέσαι πέρα δώθε παιδί μου, με εκνευρίζει αυτό», φώναξε η μαμά. 

«Νανίτα, στους δικούς μου καιρούς...», συμπλήρωσε η γιαγιά -  και η Νανίτα έκατσε σαν την πέτρινη Σφίγγα στην έρημο.

«Θεία, σήμερα ήμουν κακιά και με μάλωσε η μαμά», ενημερώνει η Νανίτα και κουνιέται πέρα δώθε.
«Τι έκανες παιδί μου και σε μάλωσαν;», ρώτησε έκπληκτη η θεία.
«Έτρεχα και κουνιόμουν πέρα δώθε...»
«Μα αυτό είναι υπέροχο, το σώμα μας πρέπει να κινείται σα να το φυσάει μια θεϊκή πνοή από μέσα...», είπε η θεία.
Και η  Νανίτα  σταμάτησε, χαμήλωσε το κεφάλι της και έκατσε πάλι σαν την πέτρινη Σφίγγα στην έρημο

Ελλεβόρα