Η αγάπη για τα ζώα

Η  αγάπη για τα ζώα... ναι, αυτό είναι αληθινή ανθρωπιά.
Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Η υπερβολική, αποκλειστική αγάπη για ένα προσωπικό κατοικίδιο συχνά αποβλακώνει την καρδιά.
Είναι μια συνεχής επένδυση συναισθημάτων και φροντίδας σε πλάσματα, μάλλον όχι και τόσο σημαντικά.
Ναι, υπάρχει γοητεία στην πιστή επαγρύπνηση ενός σκύλου, στη γλυκιά φασαρία ενός καναρινιού που μοιάζει να ζητά το χειροκρότημά σου, στο βασιλικό κούνημα της ουράς ενός χρυσόψαρου, στο χάδι της γάτας που γουργουρίζει.
Όμως, να τα παίρνεις όλα αυτά υπερβολικά σοβαρά, να ζεις με άγχος για τα καπρίτσια τους, ενώ ο συναισθηματικός, σκεπτόμενος ανθρώπινος κόσμος γύρω μας είναι γεμάτος βάσανα… αυτό δείχνει μια ψυχή αδύναμη.
Γιατί είναι πολύ εύκολο να κάνεις ένα ζώο να νιώσει ευγνωμοσύνη.
Τον άνθρωπο όμως;
Δοκίμασέ το. Και τότε θα εκπλαγείς, όταν δαπιστώσεις πόσο περιορισμένοι είναι οι πόροι της καρδιάς σου, πόσο δύσκολο είναι να κερδίσεις στ' αλήθεια έναν άνθρωπο.
Κι όμως, πόσο λυπηρό. Πολλοί αρκούνται σε μια κουνιστή ουρά.