Αγάπη χωρίς έξοδα

Έτσι κι αλλιώς, δεν έχω τίποτα πια να χάσω, τίποτα να κερδίσω, γι’ αυτό ήρθε η ώρα να ξεφορτωθώ κάτι.

Η σκύλα Σαρλότ, με τα οκτώ ρόδινα βυζάκια της, (ακόμα και οι πιο πολύτιμες γυναίκες έχουν μόνο δύο), είναι πιο όμορφη, πιο χαριτωμένη, πιο συμπαθητική, πιο ανθρώπινη από τις περισσότερες γυναίκες.
Δεν με κάνει να ζηλεύω, ούτε να απελπίζομαι. Χαίρεται αν είμαι τρυφερός μαζί της και δεν λέει ποτέ «άσε με τώρα, έχω πονοκέφαλο».
Πρώτον, δεν έχει πονοκέφαλο, δεύτερον, λατρεύει τα "χαζά" μου -δηλαδή την προσοχή και τη φροντίδα μου.
Από όλες τις γυναίκες, λοιπόν, προτιμώ τη Σαρλότ.
Η Σαρλότ κλαίει για μένα, ανησυχεί για μένα, χάνει την όρεξή της για μένα, ενώ οι άλλες πάντα πεινάνε και όλο τρώνε.
Παρεμπιπτόντως, η Σαρλότ δεν μου ανήκει. Ανήκει στη γειτόνισσα, που έχει και την ευθύνη. Εγώ απλώς τη χαϊδεύω και απολαμβάνω τη φιλία της. Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς κόστος.
Οι γυναίκες πάντα κάτι χρειάζονται κι εγώ δεν μπορώ άλλο να ξοδεύω και να ξοδεύομαι γι' αυτές. Δεν έχω πια τίποτα να δώσω, ούτε λεφτά, ούτε χρόνο.
«Αγάπη χωρίς έξοδα» -αυτό ας είναι ένα από τα τελευταία μου μηνύματα σ’ αυτή τη ζωή.

Ποιητής Μισογύνης