.jpg)
Υπάρχουν άνθρωποι που πλέον δεν φτύνουν φλέματα και δεν φυσάνε μύξες στο πλακόστωτο -και υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που πλέον δεν μεγαλώνουν νύχι για να κάνουν γεωτρήσεις στη μύτη και στα αυτιά τους -και υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν.
Αυτή η διχοτομία είναι ένα σημάδι μιας γενικής προόδου, έστω μικρής.
Υπάρχουν άνθρωποι που περνώντας μια ηλεκτρική πόρτα, γυρίζουν φοβισμένοι το κεφάλι τους για να δουν αν ο μηχανισμός λειτουργεί. Αυτοί είναι «αμφισβητίες της προόδου».
Στο σπορ δεν χρειάζεται πλέον να βοηθήσεις τη γυναίκα αν βρεθεί σε «δύσκολη θέση», σχεδόν όλοι πλέον ξέρουν πως μπορεί να σηκωθεί μόνη της, αν πέσει.
Έτσι ο άντρας αποβάλλει σταδιακά την δουλική νοοτροπία να κουβαλάει τα πακέτα της, να σηκώνει την ομπρέλα της, να της ανάβει το τσιγάρο, να της γεμίζει το ποτήρι κ.λ.π..
Παράλληλα όλο και περισσότεροι άντρες ανακαλύπτουν τον χώρο στον οποίο ανήκουν, την κουζίνα.
Άλλη μια μικρή πρόοδος.
Όμως λείπουν τα υποπόδια. Υποπόδια σε όλα τα κομμωτήρια, στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στα λεωφορεία, στους θαλάμους αναμονής, παντού όπου οι άνθρωποι πληρώνουν για να κάτσουν. Υποπόδια και εκεί που πληρώνονται για να κάτσουν.
Να απονέμουν το Νόμπελ και άλλα χρηματικά έπαθλα σε εκατομμυριούχους συγγραφείς, αυτό είναι τροχοπέδη για την πρόοδο. Με χρήματα μπορείς να τιμήσεις μόνο έναν καλλιτέχνη που δεν έχει χρήματα.
Να τρως το καλκάνι με τη πέτσα του και από πάνω να ισχυρίζεσαι πως «αυτό του δίνει τη γεύση», είναι μεσαιωνική οπισθοσδομική αντίληψη και ταιριάζει μάλλον σε ένα θωρακισμένο Δρακοκτόνο.
Να έχεις μια υπερβολικά κατανοητή γραφίδα είναι ένας από τους λιγους καλοδεχούμενους σνομπισμούς. Γράφεις γι΄αυτόν που θα διαβάσει.
Να θαυμάζεις μια γυναίκα έτσι που να ωφελείται αυτός στον οποίο η γυναίκα ανήκει και όχι αυτός που θαυμάζει, είναι ύψιστος πολιτισμός.
Να λες πάνω από δύο φορές την ημέρα πως πονάει το γόνατό σου όταν το πατάς, αυτό δεν είναι προοδευτικό. Πρόοδος είναι να λες δέκα φορές την ημέρα σε δέκα διαφορετικούς ανθρώπους το φάρμακο που σε θεράπευσε.
Να μπλέκεις ανθρώπους σε διάλογο με σκοπό να τους αποσπάσεις απόψεις για να τις αμφισβητήσεις, αυτό είναι πάτος.
Για τον «προσηλυτισμό» χρειάζεσαι τουλάχιστον μία καλή δικαιολογια, τον «ιερό φανατισμό». Μεταξύ καφέ και μπισκότου δεν προσηλυτίζουμε ανθρώπους.
Τα ανώνυμα γράμματα δεν έχουν κουλτούρα. Γράφεις «σε θέλω» και τέλειωσε.
Το σκάλισμα της μύτης σε δημόσιο χώρο δεν γοητεύει πλέον ούτε τα παιδιά, αν και μόλις πριν από πενήντα χρόνια ανήκε στις αγαπημένες μικρές χαρές της ζωής.
Όλο και πιο συχνά βλέπεις ζευγάρια να δακόπτουν τους τύπους στην δημοσιότητα και να προπαθούν να φέρουν σε δύσκολη θέση ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι 0k. Όμως, ηλίθια, να μπερδεύεις τρίτους στο ρόλο του δικαστή, αυτό είναι πορνεία, ειδικά όταν ο δικαστής σε θέλει.
Οι κλανιόλες καταργήθηκαν! Αυτό κι αν δεν είναι σημάδι προόδου!
Όμως είναι πολλά πράγματα ακόμα που πρέπει να βελτιωθούν.
Αυτή η διχοτομία είναι ένα σημάδι μιας γενικής προόδου, έστω μικρής.
Υπάρχουν άνθρωποι που περνώντας μια ηλεκτρική πόρτα, γυρίζουν φοβισμένοι το κεφάλι τους για να δουν αν ο μηχανισμός λειτουργεί. Αυτοί είναι «αμφισβητίες της προόδου».
Στο σπορ δεν χρειάζεται πλέον να βοηθήσεις τη γυναίκα αν βρεθεί σε «δύσκολη θέση», σχεδόν όλοι πλέον ξέρουν πως μπορεί να σηκωθεί μόνη της, αν πέσει.
Έτσι ο άντρας αποβάλλει σταδιακά την δουλική νοοτροπία να κουβαλάει τα πακέτα της, να σηκώνει την ομπρέλα της, να της ανάβει το τσιγάρο, να της γεμίζει το ποτήρι κ.λ.π..
Παράλληλα όλο και περισσότεροι άντρες ανακαλύπτουν τον χώρο στον οποίο ανήκουν, την κουζίνα.
Άλλη μια μικρή πρόοδος.
Όμως λείπουν τα υποπόδια. Υποπόδια σε όλα τα κομμωτήρια, στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στα λεωφορεία, στους θαλάμους αναμονής, παντού όπου οι άνθρωποι πληρώνουν για να κάτσουν. Υποπόδια και εκεί που πληρώνονται για να κάτσουν.
Να απονέμουν το Νόμπελ και άλλα χρηματικά έπαθλα σε εκατομμυριούχους συγγραφείς, αυτό είναι τροχοπέδη για την πρόοδο. Με χρήματα μπορείς να τιμήσεις μόνο έναν καλλιτέχνη που δεν έχει χρήματα.
Να τρως το καλκάνι με τη πέτσα του και από πάνω να ισχυρίζεσαι πως «αυτό του δίνει τη γεύση», είναι μεσαιωνική οπισθοσδομική αντίληψη και ταιριάζει μάλλον σε ένα θωρακισμένο Δρακοκτόνο.
Να έχεις μια υπερβολικά κατανοητή γραφίδα είναι ένας από τους λιγους καλοδεχούμενους σνομπισμούς. Γράφεις γι΄αυτόν που θα διαβάσει.
Να θαυμάζεις μια γυναίκα έτσι που να ωφελείται αυτός στον οποίο η γυναίκα ανήκει και όχι αυτός που θαυμάζει, είναι ύψιστος πολιτισμός.
Να λες πάνω από δύο φορές την ημέρα πως πονάει το γόνατό σου όταν το πατάς, αυτό δεν είναι προοδευτικό. Πρόοδος είναι να λες δέκα φορές την ημέρα σε δέκα διαφορετικούς ανθρώπους το φάρμακο που σε θεράπευσε.
Να μπλέκεις ανθρώπους σε διάλογο με σκοπό να τους αποσπάσεις απόψεις για να τις αμφισβητήσεις, αυτό είναι πάτος.
Για τον «προσηλυτισμό» χρειάζεσαι τουλάχιστον μία καλή δικαιολογια, τον «ιερό φανατισμό». Μεταξύ καφέ και μπισκότου δεν προσηλυτίζουμε ανθρώπους.
Τα ανώνυμα γράμματα δεν έχουν κουλτούρα. Γράφεις «σε θέλω» και τέλειωσε.
Το σκάλισμα της μύτης σε δημόσιο χώρο δεν γοητεύει πλέον ούτε τα παιδιά, αν και μόλις πριν από πενήντα χρόνια ανήκε στις αγαπημένες μικρές χαρές της ζωής.
Όλο και πιο συχνά βλέπεις ζευγάρια να δακόπτουν τους τύπους στην δημοσιότητα και να προπαθούν να φέρουν σε δύσκολη θέση ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι 0k. Όμως, ηλίθια, να μπερδεύεις τρίτους στο ρόλο του δικαστή, αυτό είναι πορνεία, ειδικά όταν ο δικαστής σε θέλει.
Οι κλανιόλες καταργήθηκαν! Αυτό κι αν δεν είναι σημάδι προόδου!
Όμως είναι πολλά πράγματα ακόμα που πρέπει να βελτιωθούν.
0 Σχόλια