Η γυναίκα έχει την ιδιότητα να απορροφά τις μυρωδιές του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεται και κινείται. Αν ήταν στο κομμωτήριο, μυρίζει χημικά. Αν ήταν στον κήπο, μυρίζει βότανα και χόρτα, αν ήταν στο λιβάδι, μυρίζει γρασίδι και σανό, αν ήταν στο στάβλο, μυρίζει ευλογημένη κοπριά...
Αυτό είναι καλό και κακό ταυτόχρονα, γιατί έτσι όπως απορροφά τη μυρωδιά του κήπου της, έτσι απορροφά και τη βρόμα του μαλάκα της, η γυναίκα. Τη βρόμα του ψέματος, της ματαιοδοξίας και της απογοήτευσης. Ο κακός άντρας βρομάει. 
Σε καλό άντρα δεν μυρίζει ποτέ η γυναίκα, γιατί λόγω «ἀορίστου ψυχικής  συνάφειας», εκείνος κρατά απόσταση σεβασμού (όχι στο σεξ).
Ως εκ τούτου, οι πολύτιμες γυναίκες θα έπρεπε συχνά να επισκέπτονται τη φύση, ή να μένουν στην ιερή μοναξιά του δωματίου τους.
Και τα καλά βιβλία δεν βρομάνε. Η καλή μουσική. Η γυμναστική δεν βρομάει. Και η καλή διατροφή.  Αυτά τα πράγματα έχουν καλά φίλτρα. 
Έτσι η γυναίκα κέρδίζει μια σταγόνα ανθρωπιάς... πίσω από το αυτί της.

Όλα τα άλλα πράγματα, δεν έχουν φίλτρα.