Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ροδαλό παιδί και ένα βατράχι που πάντα έπιναν το γάλα μαζί, από τη ίδια κούπα. Μια μέρα που το παιδί πεινούσε πολύ, χτύπησε με το κουτάλι το κεφάλι του βατραχιού και το εκείνο έφυγε και δεν ξαναγύρισε.
Από τότε το παιδί άρχισε να χλωμιάζει και να μαραζώνει.
Όποιος το μικρό αποκλείει από τη ζωή του, παύει να μεγαλώνει.

Ανακόντρα

'Ανα Ζουμάνη