
Όταν ο αγαπημένος μας άνθρωπος παραδεχτεί λυπημένος τις ανεπάρκειές του, τον αγαπάμε πιο πολύ. Μόνο το παγώνι που φουσκώνει με σκισμένα φτερά είναι άξιο περιφρόνησης.
Όταν ο αγαπημένος μας άνθρωπος παραδεχτεί λυπημένος τις ανεπάρκειές του, τον αγαπάμε πιο πολύ. Μόνο το παγώνι που φουσκώνει με σκισμένα φτερά είναι άξιο περιφρόνησης.
Αγαπώ τη σύντομη, δυναμική διαδικασία.
Το «τηλεγράφημα».
Ό,τι με σοφία κρύβεις είναι πολυτιμότερο απ΄ό,τι με φλυαρία φανερώνεις.
Θέλω να περιγράψω έναν άνθρωπο σε μια σειρά, μια ψυχική εμπειρία σε δέκα σειρές, ένα τοπίο σε μια λέξη.
Τόξο, βέλος, κέντρο.
Αυτά
0 Σχόλια