Όταν ο αγαπημένος μας άνθρωπος παραδεχτεί λυπημένος τις ανεπάρκειές του, τον αγαπάμε πιο πολύ. Μόνο το παγώνι που φουσκώνει με σκισμένα φτερά είναι άξιο περιφρόνησης.