Όταν καταρρέει η αιωνιότητα

Υπάρχουν σχέσεις που έγιναν για να κρατούν αιώνια.
Όμως μη ρωτάς δύσκολα «γιατί» και «πώς».
Υπάρχουν τόσες αδυναμίες στον αδύναμο άνθρωπο.
Στον δυνατό, ακόμη περισσότερες.

Υπάρχουν σχέσεις που δεν ήταν ποτέ σχέσεις.

Υπάρχουν σχέσεις που κρατούν γερά .. κρατούν, κρατούν .. κι ύστερα, μια μέρα, μια στιγμή, τελειώνουν. Τέλος.
Γιατί «πολύ τεντωμένο σπάει το τόξο».
Δεν ξέρω ποιος το είπε, αλλά είναι αλήθεια.

Και υπάρχουν σχέσεις που καταρρέουν μυστηριωδώς, ανεπαίσθητα.
Καταρρέουν.. καταρρέουν, μέχρι που ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά στα ερείπιά τους.
Και πια ούτε θυμάσαι πως κάποτε τα ερείπια ήταν ένα άπαρτο κάστρο, χτισμένο με ψυχές για την αιωνιότητα.

Υπάρχουν σχέσεις που καταρρέουν.
Εκείνες είναι οι τραγικότερες.
Γιατί εκείνες έγιναν για την αιωνιότητα.