Η συγχώρεση στο βάθρο

Εκείνος είχε το μικρό της παπούτσι.  

Εκείνη το φορούσε όταν ήταν μικρή... κι όταν εκείνος το βρήκε σε ένα παλιό κουτί, το επιμετάλλωσε και το έστησε σε ένα σκαλιστό ιαπωνικό βάθρο, στο γραφείο του. 

Τώρα, κάθε φορά που κάτι τον πειράζει, ρίχνει μια ματιά στο μικρό παπούτσι και θυμόταν ότι τότε της τα συγχωρούσαν όλα και την φιλούσαν με απέραντη τρυφερότητα.
Τι φταίει η καημενούλα που μεγάλωσε; 

Και μεγάλωσε άραγε; 

Όχι! Είναι αυτή που πάντα ήταν. 

Μια ματιά στο μικρό ασημένιο παπούτσι και... την συγχωρεί και την φιλά με απέραντη τρυφερότητα.