Αν ξυπνάς στις 7 το πρωί και αναρωτιέσαι αν θα έχεις μια ιμπεσιόνη στη διάρκεια της ημέρας, τότε δεν θα έχεις. Αν δεν αναρωτηθείς καθόλου, τότε συνήθως πάλι δεν θα έχεις.
Τι είναι λοιπόν η ιμπρεσιόνη;
Ιμπρεσιόνη είναι όταν κοιτάς μια παράξενη, υπέροχη γυναίκα να περνά και δεν κοιτάζει πίσω. Όταν σε κοιτάξει δεν είναι πια ιμπρεσιόνη, αλλά ένα «τετελεσμένο γεγονός.»
Η ιμπρεσιόνη είναι κάτι που δεν έχει συμπέρασμα μέσα του, ένα μπέρδεμα από «νότες» πριν καταλήξει στην λυτρωτική συγχορδία.
Ιμπρεσιόνη είναι όταν δεν σου γράφει, δεν σου χαμογελάει, δεν σου μιλάει, δεν αντιδράει, δεν δεν δεν... , αλλιώς δεν είναι ιμπρεσιόνη, ακόμα κι αν είναι κάτι πιο ευχάριστο.
Ιμπρεσιόνη είναι όταν σκέφτομαι συνεχώς πότε θα μπει το «γκολ». Εκεί, μπροστά στο τέρμα, «έλα, έλα, έλα, έεεεελαααα (ιμπρεσιόνη)...... ..... ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ (και πέρασε η ιμπρεσιόνη)
Θα αγοράσεις το καρνελικό δαχτυλίδι που λαχταρά η γυναίκα σου, ή θα παραμείνεις ο τσιγκούνης -συγνώμη, φειδωλός ήθελα να πω- που ήσουν πάντα;!
Η κάθε κατάσταση ανήσυχης αβεβαιότητας είναι μια ιμπρεσιόνη. Όμως μόλις μπει το γκολ ξέρεις ότι δεν θα αγοράσεις το δαχτυλίδι και η ιμπρεσιόνη τέλειωσε για σένα (όχι όμως για τη γυναίκα σου).
Η ιμπρεσιόνη είναι μια «συναρπαστική κατάσταση που δεν περιέχει χαλάρωση, υπολογισμό, λύτρωση, απελευθέρωση

Ανακόντρα
(Άνα Ζ. Έλντεν)