Τρυφερά υπάρχω
κανείς δεν μου ζήτησε ν 'ανθίσω.
H «Μαντώ», ποτέ Μαντώ δεν έγινε.
Με δέχτηκαν
όχι για της στιγμής την έκσταση και μόνο.
Έπεφταν στα γόνατα να με λατρέψουν
μα ήθελα ψηλά να βλέπω σ' ένα δάσκαλο
με αυστηρό να με επιπλήττει βλέμμα.
Τον κόπο κανείς δεν έκανε
φόρο τιμής μου απέδωσαν.
Στα γόνατα να προσκυνάς είν' εύκολο
όρθιος να συνοδεύεις, όχι.
Nα σκύβεις το κεφάλι είν' εύκολο
όρθιο να το σηκώνεις, όχι.
Έψαχνα ανεξάρτητους
και εξαρτημένους βρήκα.
Πάνω μου στηρίχτηκαν
σ' έναν τοίχο της ζωής ετοιμόρροπο- και
όλους μαζί μας πλάκωσε η ματαιοδοξία