Και της είπε, «κυρία μου, δυστυχώς για εμάς δεν μπορεί να υπάρξει πιστή γυναίκα. Διαβάζω στο πρόσωπό της όλες τις ημιτελείς και αγέννητες μοιχείες της, σαν να μου τις εξομολογείται σε επιστολή – – –.
Και αδυσώπητα, σαν γέρος κακός μάγος, της ανακοίνωσε ότι ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να απατήσει τον άντρα της, συνειδητά ή ασυνείδητα, από μια «υστερία» των νεύρων, δηλαδή από αδυναμία και έλλειψη πειθαρχίας σε όλα τα πράγματα της δύσκολης και περίπλοκης ύπαρξης.
Και έτσι την βασάνιζε, χωρίς, φυσικά, να την προδώσει στον αγαπημένο της σύζυγο. Και παράλληλα ήταν συνεργός των κρυφών αμαρτιών της, αν και ακόμη σε εμβρυϊκό, και επομένως άκρως επικίνδυνο στάδιο – – –.
Και ένα βράδυ, ένα καταπιεστικά ζεστό καλοκαιρινό βράδυ, εκείνη κάθισε στο εστιατόριο με ένα παχύ γκρίζο πέπλο.  Όλοι την κρυφοκοίταζαν και το συζητούσαν και ο σύζυγός της την πείραξε, αν και από αγάπη.
Τότε ο βασανιστής της, που την αγαπούσε πάρα πολύ, πολλά  χρόνια και είχε κλάψει πολύ για εκείνη, της είπε,  «μπορώ να δω τα συναισθήματά σου και μέσα από το πέπλο, και μάλιστα ακόμη καλύτερα, απλώς και μόνο επειδή το φοράς σε αυτή την  αποπνικτική ατμόσφαιρα».
Εκείνη έβγαλε απελπισμένη το πέπλο της και, για πρώτη φορά, του έριξε ένα παιδικό, παρακλητικό βλέμμα – – –
Και τότε εκείνος την άφησε στη μοίρα της – – –
Ana Zumani Elden  - Ελλεβόρα